Είναι πολύ σημαντικό σε οποιαδήποτε δημόσια συζήτηση να είναι σαφές το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται και οι στόχοι τους οποίους οφείλουμε να υπηρετήσουμε.
Η περιγραφή του πλαισίου, κατά την άποψή μου, προϋποθέτει την αναγνώριση ότι η χώρα μας βρίσκεται υπό κατοχή. Έχει αναγνωρισθεί από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Ότι το πολιτικό προσωπικό, σε όλους τους χώρους, βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Ότι η ίδια η χώρα βιώνει μια κρίση αξιών. Έχει αναγνωρισθεί από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ότι οι πολίτες αμφισβητούν την δυνατότητα των οργανωμένων πολιτικών δυνάμεων να οδηγήσουν την χώρα, έξω από την κρίση, σε μια τροχιά ανάπτυξης. Ότι οι πολίτες αμφισβητούν την δυνατότητα των θεσμών μας να εγγυηθούν μια ευνομούμενη πολιτεία.
Όσοι ανήκουν στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο οφείλουν, προκειμένου να απαντήσουμε στην κρίση, να συμμετέχουν σε αυτές τις συζητήσεις υπηρετώντας τους παρακάτω ξεκάθαρους στόχους:
· Την διεύρυνση και εμβάθυνση των Δημοκρατικών μας Θεσμών.
· Την διασφάλιση της Συμμετοχής του πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν.
· Την βαθιά Ανανέωση του πολιτικού προσωπικού.
· Την Ανεξαρτησία από οργανωμένα συμφέροντα.
· Την Αξιοκρατία και την Διαφάνεια.
· Την Ανάπτυξη από και για τον Άνθρωπο.
Είναι προφανές, και το είχα επισημάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό, ότι οι πολιτικοί φορείς και τα στελέχη τους, ενόψει μάλιστα της υλοποίησης για πρώτη φορά της διοικητικής αναδιάρθρωσης του ‘’Καλλικράτη’’, όφειλαν να αναλάβουν εκείνες τις πρωτοβουλίες και να υλοποιήσουν εκείνες τις δράσεις που θα υπηρετούσαν αυτούς τους στόχους. Τόνισα ιδιαιτέρως, ότι αυτές είναι οι διαδικασίες που θα μπορούσαν να αναδείξουν νέους ανθρώπους, χωρίς εξαρτήσεις, με καθαρό μυαλό και ικανότητα να χειριστούν τις κοινές υποθέσεις.
Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις, αποδείχθηκαν υποδεέστεροι των περιστάσεων, τόσο σε ότι αφορά στην συνολική τους λειτουργία, όσο και σε ότι αφορά στην στάση κεντρικών τους στελεχών.
Ορισμένοι εμφανίζονται σήμερα, αλλά και κατά την διάρκεια του εκλογικού αγώνα, ως να φοβούνται μήπως τους χρεωθούν ευθύνες για αποτυχίες στις εκλογές της 7ης και της 14ης Νοέμβρη.
Οι προσωπικές πικρίες και οι προσωπικές στρατηγικές δεν αφορούν τους πολίτες και έχουν ήδη απορριφθεί. Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν το κριτήριο για την διαμόρφωση της πορείας μας στην επόμενη μέρα.
Το παράδειγμα του κου Καμίνη, του κου Μπουτάρη και του κου Φίλιου, αλλά και το αντίθετό του κου Μίχα, αποδεικνύει ότι ευρύτερες συνεργασίες με προοδευτικά χαρακτηριστικά μπορούν να συγκινήσουν και να κινητοποιήσουν.
Οι πολιτικοί φορείς και τα στελέχη τους οφείλουν να οργανώσουν τον Δημόσιο διάλογο όχι απλώς για να αναλυθούν τα εκλογικά αποτελέσματα, αλλά για να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ερωτήματα για το τι πρακτικά θα πρέπει να κάνουμε αύριο, ώστε να υπηρετηθούν οι στόχοι που ανέφερα στην αρχή.
Όσοι, σπεύδουν επιχειρώντας απλώς και μόνο να προστατεύσουν τους εαυτούς τους από την απόδοση τυχόν ευθυνών, ας εξηγήσουν οι ίδιοι αν με την στάση τους υπηρέτησαν και υπηρετούν αυτούς τους στόχους. Ούτως ή άλλως αυτές οι προσπάθειες δεν αφορούν και δεν πείθουν κανέναν. Οι πολίτες γνωρίζουν και έχουν ήδη αποφανθεί. Ελπίζω να μην επαναληφθούν.
Κρείττον το σιγάν.