Είναι πολύ σημαντικό σε οποιαδήποτε δημόσια συζήτηση να είναι σαφές το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται και οι στόχοι τους οποίους οφείλουμε να υπηρετήσουμε.
Η περιγραφή του πλαισίου, κατά την άποψή μου, προϋποθέτει την αναγνώριση ότι η χώρα μας βρίσκεται υπό κατοχή. Έχει αναγνωρισθεί από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Ότι το πολιτικό προσωπικό, σε όλους τους χώρους, βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Ότι η ίδια η χώρα βιώνει μια κρίση αξιών. Έχει αναγνωρισθεί από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ότι οι πολίτες αμφισβητούν την δυνατότητα των οργανωμένων πολιτικών δυνάμεων να οδηγήσουν την χώρα, έξω από την κρίση, σε μια τροχιά ανάπτυξης. Ότι οι πολίτες αμφισβητούν την δυνατότητα των θεσμών μας να εγγυηθούν μια ευνομούμενη πολιτεία.
Όσοι ανήκουν στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο οφείλουν, προκειμένου να απαντήσουμε στην κρίση, να συμμετέχουν σε αυτές τις συζητήσεις υπηρετώντας τους παρακάτω ξεκάθαρους στόχους:
· Την διεύρυνση και εμβάθυνση των Δημοκρατικών μας Θεσμών.
· Την διασφάλιση της Συμμετοχής του πολίτη στις αποφάσεις που τον αφορούν.
· Την βαθιά Ανανέωση του πολιτικού προσωπικού.
· Την Ανεξαρτησία από οργανωμένα συμφέροντα.
· Την Αξιοκρατία και την Διαφάνεια.
· Την Ανάπτυξη από και για τον Άνθρωπο.
Είναι προφανές, και το είχα επισημάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό, ότι οι πολιτικοί φορείς και τα στελέχη τους, ενόψει μάλιστα της υλοποίησης για πρώτη φορά της διοικητικής αναδιάρθρωσης του ‘’Καλλικράτη’’, όφειλαν να αναλάβουν εκείνες τις πρωτοβουλίες και να υλοποιήσουν εκείνες τις δράσεις που θα υπηρετούσαν αυτούς τους στόχους. Τόνισα ιδιαιτέρως, ότι αυτές είναι οι διαδικασίες που θα μπορούσαν να αναδείξουν νέους ανθρώπους, χωρίς εξαρτήσεις, με καθαρό μυαλό και ικανότητα να χειριστούν τις κοινές υποθέσεις.
Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις, αποδείχθηκαν υποδεέστεροι των περιστάσεων, τόσο σε ότι αφορά στην συνολική τους λειτουργία, όσο και σε ότι αφορά στην στάση κεντρικών τους στελεχών.
Ορισμένοι εμφανίζονται σήμερα, αλλά και κατά την διάρκεια του εκλογικού αγώνα, ως να φοβούνται μήπως τους χρεωθούν ευθύνες για αποτυχίες στις εκλογές της 7ης και της 14ης Νοέμβρη.
Οι προσωπικές πικρίες και οι προσωπικές στρατηγικές δεν αφορούν τους πολίτες και έχουν ήδη απορριφθεί. Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν το κριτήριο για την διαμόρφωση της πορείας μας στην επόμενη μέρα.
Το παράδειγμα του κου Καμίνη, του κου Μπουτάρη και του κου Φίλιου, αλλά και το αντίθετό του κου Μίχα, αποδεικνύει ότι ευρύτερες συνεργασίες με προοδευτικά χαρακτηριστικά μπορούν να συγκινήσουν και να κινητοποιήσουν.
Οι πολιτικοί φορείς και τα στελέχη τους οφείλουν να οργανώσουν τον Δημόσιο διάλογο όχι απλώς για να αναλυθούν τα εκλογικά αποτελέσματα, αλλά για να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ερωτήματα για το τι πρακτικά θα πρέπει να κάνουμε αύριο, ώστε να υπηρετηθούν οι στόχοι που ανέφερα στην αρχή.
Όσοι, σπεύδουν επιχειρώντας απλώς και μόνο να προστατεύσουν τους εαυτούς τους από την απόδοση τυχόν ευθυνών, ας εξηγήσουν οι ίδιοι αν με την στάση τους υπηρέτησαν και υπηρετούν αυτούς τους στόχους. Ούτως ή άλλως αυτές οι προσπάθειες δεν αφορούν και δεν πείθουν κανέναν. Οι πολίτες γνωρίζουν και έχουν ήδη αποφανθεί. Ελπίζω να μην επαναληφθούν.
Κρείττον το σιγάν.
32 σχόλια:
ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ,ΕΙΘΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΟΥΚΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΙΝΕΙ ΤΟ ΟΚΝΗΡΟ ΒΟΔΙ.ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΡΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ,ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ.Ο ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ,ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ.ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΛΕΟΝΤΑ ΕΧΟΥΜΕ,ΤΑ ΙΧΝΗ ΨΑΧΝΟΥΜΕ.ΠΑΝΤΩΣ Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΖΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ...
Tha se voithisw stin sinexeia tou dialogou giati also prepei na voithisoume ton counter tou blogspot
First of all to "you are too Democratic guy" itan filofronisi k to exelaves ws momfi k epaneirthes me dεutero sxolio, poios alitheia sou eipe oti den iparxoun ston Δimo mas Ellines tis Diasporas? Anyway
“Οι προσωπικές πικρίες και οι προσωπικές στρατηγικές δεν αφορούν τους πολίτες και έχουν ήδη απορριφθεί. Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν το κριτήριο για την διαμόρφωση της πορείας μας στην επόμενη μέρα”
Se auto sou dinw 5 asteria (prepei kapws na axiologoume ta sxolia k Arthra me asteria den vriskeis?des capital.gr, outsourcing Vissariwn outsourcing)
Oi Euriteres Dimokratikes Dinameis einai asteireutes k para polles, oi neoi anthrwpoi me oneira idees k orexi den fantazesai posoi einai, xeimaros ormitikos...etoimoi na analavoun...xerw tha me rwtiseis twra “ma pou einai oloi autoi?” “emeis pirame mono 13% k kati :(“
Tha sou apantisw Vissariwn
Ftaine oi Dimokrates polites pou stoixithikes pisw apo enan kratikodiaito kathigiti mesis ekpaideusis? Ftaine? Otan oli i xwra vouliazei k i alli misi einai anergi (nai agapite mou no money) k olo to internet voa, Voa gia autin tin volemeni koinwniki omada me tis ligoters wres douleias, esi enas anthrwpos exipnos me plousio logo k Anthrwpos tis Agoras piges k stoixithikes, nai agapite mou stoixithikes pisw apo kratikodiaito ftaine oi polites?
Alitheia oi dimokratikoi agwnes k exegesreis se auti tin xwra ksekinisan apo kratikodiaitous? O filos mas Miltiadis sto euxithike swsta “ΕΙΘΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΟΥΚΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΙΝΕΙ ΤΟ ΟΚΝΗΡΟ ΒΟΔΙ”
To idio loipon sou euxomai k egw mesa apo tin kardia mou k tote tha sou paradwsw k tin kommatiki mou tautotita k tha kanw ton megalitero agwna gia sena...alla mexri na simvei auto prepei na organwthoume na doume poioi k posoi eimaste epitelous ston xwro tis kentroaristeras ston topo mas, na katalixoume se kathodo Sovarou Ipopsifiou me koini sinainesi k an xasoume na xasoume axioprepws k me to kafali psila...Telos ta geloia peiramata stis plates mas...ston sindiasmo pou katevikes gia paradeigma ipirxe atomo (me mentora ton "arxigo" tou sindiasmou sas) pou eixe antallaxei prin 4 xronia psifous tou xwriou tou gia 1 kratikodiaiti thesi dianomea sta elta k girise meta 4 eti k zitouse apo tous talaiporous agrotes simpatriwtes tou k anergous tin psifo...Eleos agapite
I koinwnia einai o Kritis olown Vissariwn...i koinwnia den einai tifli san tin Dikaiosini alla antitheta opws kala katalaves Aponemei Dikaiosini (13% k kati)
“Το παράδειγμα του κου Καμίνη, του κου Μπουτάρη και του κου Φίλιου, αλλά και το αντίθετό του κου Μίχα, αποδεικνύει ότι ευρύτερες συνεργασίες με προοδευτικά χαρακτηριστικά μπορούν να συγκινήσουν και να κινητοποιήσουν”
simfwnw apolita
Genika gia na min kourazw, exeis poli wraio logo, sigkrotimeni skepsi k oreksi na prosfereis...to pio ousiwdes
Me sxoliases me auto “Άν έχεις άλλη πρόταση, να την ακούσω και να την συζητήσω με ευχαρίστηση.” kai exeis apolito dikio...loipon agapite mou tin Anoixi exoume anadeixi topikwn organwn, tha thela na eisai ekei...until then den xanomaste :)
Πάνω από όλα εκτιμώ την συνεισφορά σου στον διάλογο.
Να σημειώσω ότι δεν εξέλαβα ως μομφή το "you are too Democratic guy". Σημείωσα μόνο ότι η ανάρτηση ή όχι ενός σχολίου δεν αποδεικνύει την Δημοκρατικότητα κανενός (ούτε φυσικά την δική μου).
Να ζητήσω συγνώμη άν η χρήση της έκφρασης οφείλεται στη σύνδεσή σου με την Ελληνική Διασπορά.
Επέτρεψέ μου να επανέλθω λίγο αργότερα με τις απόψεις μου πάνω στα θέματα που έθεσες τα οποία είναι πάρα πολλά και ουσιώδη.
Με τιμά ιδιαιτέρως ο χρόνος που διέθεσες.
Προσδοκώ να συνεχίσουμε αυτόν τον διάλογο.
Υ.Γ.
Δεν μπορώ να δώ τα σχόλια αμέσως. Για αυτό και η καθυστέρηση...
pros anwnymos 10:28 μ.μ. Θα σε παρακαλούσα να διαβάσεις τα παρακάτω για έναν άνθρωπο τον οποίο δε νομίζω να μπορείς να αμφισβητήσεις το έργο του για την ΠΑΡΑΤΑΞΗ και την ΠΑΤΡΙΔΑ.
Ανδρέας Παπανδρέου
Γεννήθηκε στην Χίο, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως Νομάρχης,.. Το 1943 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου και διορίστηκε ως αναπληρωτής καθηγητής (associate professor). Tο 1947 διορίστηκε επίκουρος και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Berkeley), όπου και διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης από το 1956 ως το 1959. Την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία συνέχισε στα χρόνια της δικτατορίας, οπότε εργάστηκε ως καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης (1968-69) και του York (1969-74), όπου διετέλεσε και διευθυντής μεταπτυχιακών σπουδών.
Επέστρεψε οικογενειακώς στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ στις 16 Ιανουαρίου του 1961, και έπειτα από πρόταση του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, ανέλαβε τη θέση του επικεφαλής του νεοσύστατου Κέντρου Οικονομικών Ερευνών όπου και εργασθηκε ως σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος."
ΔΗΛΑΔΗ ΜΑΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΝΑΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΙΜΙΟΥ; Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΙΟΛΑΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΕΣΟΔΑ ΜΕ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ; (ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ)
KAI META ΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ; ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ. ΠΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΑΥΤΟΣ Ο "ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΣ" ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ; ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ Η ΑΠΛΑ "ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ";
Καταπίνουμε με απληστία κάθε τι που μας κολακεύει, αλλά την αλήθεια που μας φαίνεται πικρή την παίρνουμε με μικρές γουλιές.
Σχόλια που αναφέρονται σε άλλους σχολιαστές και χρησιμοποιούν εκφράσεις του τύπου: "είσαι ένας αισχρός" δεν θα δημοσιεύονται.
Επίσης δεν θα δημοσιεύονται σχόλια που καταφέρονται εναντίον προσώπων με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς.
Άν θέλουμε να προάγουμε τον δημόσιο διάλογο και να υπηρετήσουμε την ανάγκη οι προοδευτικές δυνάμεις να συγκροτήσουν μια εναλλακτική πρόταση για την διαχείρηση των τοπικών (και όχι μόνο) υποθέσεων, θα πρέπει να ξεπεράσουμε αντιθέσεις που αφορούν το παρελθόν και ίσως τους εαυτούς μας.
Για μας τους μεγαλύτερους ας συνειδητοποιήσουμε ότι ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΜΕ. Ας είναι το παραδοτέο μας όσο λιγότερο ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ γίνεται.
Τους νεότερους τους προτρέπω να μην αποδεχθούν να εμπλακούν και να κληρονομήσουν σκελετούς και φαντάσματα του παρελθόντος.
«Όσοι ΑΝΗΚΟΥΝ στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο» !
Από που έλκουν αυτή την εκλεκτική καταγωγή τους αυτοί οι τόσο ευνοημένοι του πλανήτη μας; Ποιο το συστατικό στοιχείο προσδιορίζει αυτή την ανεπανάληπτη προοδευτικότητα.; Ποια είναι αυτή η ελλανόδικος επιτροπή που θα χωρίσει τους αμνούς από τα ερίφια στη περίπτωση που, οι όσοι στερούνται κληρονομικώ δικαιώματι την προοδευτικότητα , θελήσουν να την αποκτήσουν ;
(μικρό - δοκιμαστικό απόσπασμα από μακροσκελή απάντηση στο κάλεσμα για διάλογο..)
ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ,ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΕΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΟΤΑΝ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΓΡΑΨΕ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΟΓΙΑΤΖΗ ΠΟΥ ΚΑΙ ΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΠΟΣΟ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΥΠΗΡΞΕ.ΕΠΙΣΗΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕΣ ΤΗ ΣΠΙΛΩΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΠΑΛΕΨΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΕΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΘΕΙΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ?ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ ΟΤΙ Η ΑΠΕΔΩΣΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ?ΤΟΣΟ ΣΕ ΜΑΓΕΨΕ ΤΟ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΗ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ?ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΤΗΝ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ (5 asteria)ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΑΒΑΣΑΝΙΣΤΑ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΣΟΒΑΡΟΥΣ(ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ),ΠΛΑΝΗΘΕΝΤΕΣ(ΕΣΥ) ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ(ΕΓΩ)?ΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΤΙΜΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΡΙΧΝΕΙΣ ΛΑΣΠΗ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΕΙ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ?ΟΙ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ...
Όσοι αισθάνονται ότι ανήκουν.
Όσοι αισθάνονται ότι μπορούν να λειτουργήσουν θετικά σε ένα περιβάλλον ανθρώπων που έχουν κοινές σκέψεις, αγωνίες και αρχές για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Αρχές που έχουν καταγραφεί στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. (Αν χρειασθεί τις επαναλαμβάνω).
Καμία επιτροπή δεν κρίνει.
Καμία δήλωση δεν απαιτείται.
Κανένας δεν αποδίδει εύσημα και διπλώματα.
Κανείς δεν είναι και δεν μπορεί να θεωρηθεί ευνοημένος.
Η θέλησή για ισότητα , άμα την αναλύσεις , θα δεις ότι δεν απορρέει από την αγάπη της δικαιοσύνης , αλλα από τον φθόνο της υπέρτερης αξίας. "Μια που εγώ , λεει ο έλληνας, δεν είμαι άξιος να ανέβω ψηλότερα από σένα , τότε τουλάχιστον και εσύ να μην ανεβείς από μένα ψηλότερα.
Συμβιβάζομαι με την ισότητα».
Συμβιβάζεται με την ισότητα ο έλληνας , γιατι τι άλλο είναι παρά συμβιβασμός να πιστεύεις ανομολόγητα πως αξίζεις την πρώτη θέση και να δέχεσαι μία ίση με των άλλων ! Μέσα του λοιπόν δεν αδικεί τόσο ο έλληνας , όσο πλανάται.
Γεννήθηκε με την ψευδαίσθηση της υπεροχής .
Και ύστερα θα συναντήσεις και μεταξύ των ελλήνων την άλλη ψευδαίσθηση που τους κάνει να υπερτιμούνε την μία αρετή που έχουν και να υποτιμούν τις άλλες που τους λείπουν.
Είδα δειλούς που φαντάζονταν πως μπορούν να ξεπεράσουν όλους μονάχα με την εξυπνάδα τους και ανδρείους που πίστευαν πως φτάνει για να ξεπεράσουν όλους η ανδρεία τους. Είδα έξυπνους που φαντάζονταν ότι δεν χρειάζεται να γίνουν πρώτοι , ούτε η επιστήμη , ούτε η αρετή.
Είδα κάτι σοφούς που θελαν να σταθούν επάνω από τους έξυπνους και από τους ανδρείους με μόνη την επιστήμη και την σοφία. Πόσο αλήθεια άμαθοι της ζωής μπορεί να είναι αυτοί οι αφεντάδες της γνώσης! Τι κακό μας έκανε αυτός ο Πλάτωνας ! Πόσους δολοπλόκους πήρε στο λαιμό του που νομίσανε πως είναι «άνδρες βασιλικοί» !
Μα είδα τέλος , αγαπητέ μου Νάβιε , και κάτι ενάρετους , που δεν το χώνευαν να μην είναι πρώτοι στην πολιτεία , αφού ηταν πρώτοι στην αρετή. Και βέβαια δεν στασίαζαν όπως οι βάναυσοι και οι κακοί , αλλά αποσύρονταν σιωπηλοί και απογοητευμένοι στους αγρούς των , αφήνοντας τον δήμο στα χέρια των δημαγωγών και των συκοφαντών , η δηλητηριάζανε την ίδια τους την αρετή και τους ωραίους της λόγους με την πίκρα της αποτυχίας των , σαν οι ηγεσίες των πολιτειών να μην ήταν μοιραία υποταγμένες στις ιδιοτροπίες της τύχης και του χρόνου και σε λογής άλλους συνδυασμούς δυνάμεων που συνεχώς τις απομακρύνουν από την ιδεατή τους μορφή και τις παραδίνουν στα χέρια των ανάξιων η των μέτριων.
Τέτοια είναι τα πάθη και οι αδυναμίες που φθείρουν τους ηγέτες των ελληνικών πόλεων.
Άπιος,συγκλητικός...
COSMOGATE στη Φιλιππιάδα
Θα ήθελα να σας ενημερώσω για ένα θέμα που συνέβη στην πόλη μας και που οι ομοιότητές του με το σκάνδαλο Siemens είναι προφανείς.
Όπως γνωρίζετε πριν από δύο χρόνια κινητοποιήθηκαν διάφοροι φορείς και, κυρίως, οι γονείς και οι μαθητές του 1ου Δημοτικού σχολείου της Φιλιππιάδας. Το αίτημά τους αφορούσε στην απομάκρυνση της κεραίας της COSMOTE από το χώρο όπου εκπέμπει, και που η οποία απέχει ελάχιστα μέτρα από τον Νηπιοβρεφιακό Σταθμό, από το Νηπιαγωγείο και από το Δημοτικό Σχολείο.
Η κεραία, φυσικά, συνεχίζει να εκπέμπει.
Το αξιοπερίεργο συνέβη πριν από λίγες εβδομάδες, όταν ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου ενημέρωσε τους γονείς των μαθητών μιας τάξης ότι τα παιδιά τους μπορούν να πάνε εκπαιδευτική εκδρομή στο Μέτσοβο με …χορηγία της COSMOTE.
Εδώ αρχίζουν τα …γελοία. Οι γονείς, αυτοί που πέρυσι έβγαζαν τα παιδιά τους στο δρόμο κατά της COSMOTE, τώρα που ήταν τζάμπα (με φαγητό μέσα στη χορηγία) δέχθηκαν.
Το ζήτημα λύθηκε όταν το θέμα υπέπεσε στην αντίληψη ενός ανθρώπου που πρωτοστάτησε στις κινητοποιήσεις. Συγκεκριμένα, μάζεψε από λίγους γονείς το ποσό της χορηγίας και πλήρωσαν το τουριστικό γραφείο, αντί του Μέγα Χορηγού.
Δύο είναι τα ζητήματα που τίθενται:
1) Ποιος ήταν ο «κομιστής» προς τον Διευθυντή αυτής της ανήθικης και βάρβαρης πρότασης;
2) Το δεύτερο ζήτημα αφορά στους γονείς (πολίτες). Όταν θα προσπαθήσετε να …αναλύσετε άλλη φορά το εκλογικό αποτέλεσμα, λάβετε υπόψιν σας με τι ψηφοφόρους έχετε να κάνετε. (Έτσι, για να μην εκπλήσσεστε).
Σίγουρα ο ανώνυμος πρέπει να έχει vodafon στο σπίτι του. ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ έτσι τους οικείους του εκ του ασφαλούς από την ακτινοβολία που εκπέμπει η cosmote...
Με τούτο σαν δεδομένο και με την άρνηση της χορηγίας ο κίνδυνος έπαψε να υφίσταται.
Ο έπαινος και η δόξα στους desperandos που έφεραν τα πάνω κάτω...
Αφού ο σατανάς "απεταξάτο" δεν έχει και τόση σημασία αν κυκλοφορεί γύρω και ανάμεσά μας....
Αγαπητέ μου, πιστεύω ότι θα κατάλαβες, όπως και όλοι άλλωστε, ότι το πρόβλημα δεν εστιάζεται στην εταιρεία, αλλά στις πρακτικές που ακολούθησε και στον ωχαδερφισμό μας. Μπορεί ως ζήτημα να μην έχει και ιδιαίτερη σημασία, αλλά θεώρησα υποχρέωσή μου να το αναφέρω, γιατί το όλο σκηνικό συνθέτει μια ακτινογραφία της ανθρωπογεωγραφίας, με έμφαση στα ψυχολογικά της χαρακτηριστικά, της περιοχής μας.
Δεν ξέρω αν είμαι αγαπητός ή μισητός.
Προς Θεού,δεν είχα καμία πρόθεση να σε βάλω σε δίλημμα επιλογής μεταξύ μονοπωλείων.
Στους desperantos αναφερόμουν.
ΥΓ...
Εκ των υστέρων.
"..όπως όλοι,άλλοστε"...
Τέτοια αυτογνωσία για πρώτη φορά
βρίσκω στο διάβα μου...
Εγώ, τυφλός στα ώτα , στα τον νου δεν μπόρεσα να καταλάβω,
εσύ από που ερύεις την βεβαιότητα ότι όλοι οι άλλοι έχουν καταλάβει;
Έχεις δίκιο.
Δεν είναι σωστό να αναφέρομαι σε άλλους.
Απλά, πιστεύω ότι όπως εγώ έτσι και οι «άλλοι», δεν νομίζω ότι πήγαμε ποτέ εκδρομή στη διάρκεια των μαθητικών μας χρόνων με τη χορηγία κάποιας επιχείρησης. Αν είχαν χρήματα οι γονείς μας, πηγαίναμε. Αν δεν είχαν, μαθαίναμε από τους συμμαθητές μας πώς πέρασαν στην εκδρομή.
ΥΓ 1 Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να μένουμε αδιάφοροι όταν σε απόσταση 20 μέτρων από παιδάκια 3 ετών υπάρχει μια κεραία κινητής τηλεφωνίας.
ΥΓ 2 Επίσης, ο μόνος άνθρωπος ο οποίος θα μπορούσε, λόγω της θεσμικής του ιδιότητας, να προχωρήσει στην επίλυση του προβλήματος σε βάρος της εταιρείας, είναι αυτός που μετέφερε την πρόταση της εταιρείας στη Διεύθυνση του σχολείου.
Ας αδιαφορήσουμε λοιπόν και ας αναλωνόμαστε σε απαντήσεις ειρωνικών σχολίων. Εγώ, πάντως, δεν μπορώ να ακολουθήσω αυτή την οδό.
Kαι ποιος σε εμποδίζει να ξεσηκώσεις τα πλήθη για να αλλάξεις τον κόσμο;
Μήπως οι ψηφοφόροι, οι "άσχετοι και αδαείς";
"Πόσο αλήθεια άμαθοι της ζωής μπορεί να είναι αυτοί οι αφεντάδες της γνώσης! Τι κακό μας έκανε αυτός ο Πλάτωνας ! Πόσους δολοπλόκους πήρε στο λαιμό του που νομίσανε πως είναι «άνδρες βασιλικοί» !
Ο κάθε ένας και οι απόψεις του.
Κανενός δεν είναι θέσφατα...
Όταν εκφέρονται ή καταγράφονται πρέπει να αντέχουν την βάναυσο της κριτικής και του όποιου "κακόπιστου και ειρωνικού" σχολιασμού...
Εξ άλλου τον τελευταίο μπορείς κάλλιστα να τον παρακάμψεις ή να τον διαγράψεις χωρίς να γίνει αντιληπτό ...
Όταν είμαστε λερωμένοι, δεν βοηθά το να πιτσιλάμε και τους άλλους, για να μην φαίνονται οι δικοί μας λεκέδες...
Τις προάλλες ο Ευρ. Στυλιανίδης από την τηλεόραση του «MEGA» επιτέθηκε κατά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζοντας πως «ήταν ο Σημίτης αυτός που μιλούσε για το Ιρλανδικό θαύμα». Η πραγματικότητα είναι αντίθετη – ειδικότερα, το 2001 ο κ. Κώστας Σημίτης είχε προκαλέσει την μήνι επιχειρηματιών, πολιτικών και αναλυτών ακριβώς επειδή είχε πει πως «δεν θα γίνουμε Ιρλανδία. Σε συνέντευξή του στους «Πρωταγωνιστές» στον Στ.Θεοδωράκη (ΝΕΤ, 5/6/2001) ο Κ.Σημίτης είχε εξηγήσει αυτή τη φράση του, αναφέροντας πως «ο ΣΕΒ έχει μιαν άποψη που δεν ταυτίζεται με τη δική μας πολιτικοοικονομική άποψη. Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, που λέει πως πρέπει να καταργήσουμε ένα τεράστιο ποσοστό φόρων στις επιχειρήσεις μας. Να γίνουμε δηλαδή Ιρλανδία. Εμείς, δεν θέλουμε να το κάνουμε – διότι οι φόροι είναι αναγκαίοι για να ενισχύσουμε τις κοινωνικές πολιτικές και να προωθήσουμε μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης». Οι αναλυτές της εποχής μιλούσαν για τους «ιρλανδικούς όμφακες» του κ.Σημίτη και φωταγωγούσαν τη διάσταση απόψεων με την (τότε επίτροπο) κ.Άννα Διαμαντοπούλου, που είχε υποστηρίξει το μοντέλο της μικρής ευρωπαϊκής χώρας του Βορά. Φυσικά, ούτε ο κ.Σημίτης είχε τότε προβλέψει την κακή εξέλιξη που είχε το ιρλανδικό θαύμα, ούτε η κ.Διαμαντοπούλου μπορούσε να διαβλέψει ότι η άνθιση των ιρλανδικών τραπεζών οδήγησε στον υπερδανεισμό και την κατάρρευση. Το σωστό είναι όμως, πως ο κ.Σημίτης δεν είχε θαμπωθεί από το ιρλανδικό θαύμα - αντίθετα είχε αντιστάσεις. Όταν επομένως διατυπώνουμε δημόσιο λόγο, καλόν είναι να ξέρουμε τι λέμε και τι αποδίδουμε σε ποιόν. Το αυτό ισχύει και για τον κ.Σαμαρά – ο οποίος από την Κέρκυρα (μόλις πριν από ένα μήνα, στις 11/10!) υποστήριζε πως η προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης «δεν ήταν μονόδρομος» και θριαμβευτικά δήλωνε: «και τώρα έρχεται η δικαίωση... Άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, με προβλήματα ίδια με τα δικά μας δεν υπέγραψαν μνημόνιο. Στην κυβέρνηση προτείναμε να κάνει ό,τι έκανε κι η Ιρλανδία. Η οποία ομολόγησε έλλειμμα 32% (διπλάσιο απ΄το δικό μας) αλλά δανείστηκε όλα όσα χρειάζεται για ένα χρόνο μπροστά – ως τα μέσα του 2011»... Ο κ.Σημίτης λοιπόν τον Μάιο 2001 είχε πει πως «δεν θέλουμε να γίνουμε Ιρλανδία», ενώ ο κ.Σαμαράς τον Οκτώβριο 2010 ζητούσε να γίνουμε Ιρλανδία – αυτή είναι η αλήθεια. Πικρή για τον κ.Στυλιανίδη, που καλείται να διαπιστώσει την ελλειμματική ευθυκρισία του αρχηγού του. Όταν όμως είμαστε λερωμένοι, δεν βοηθά το να πιτσιλάμε και τους άλλους, για να μην φαίνονται οι δικοί μας λεκέδες. Χ.Παυλίδου,protagon.
ΥΓ. κάποτε ο δημόσιος διάλογος πρέπει να "τσιγκλίζει" τις μνήμες των ενημερωμένων,υποτίθεται,πολιτών.
Ο ενημερωμένος πολίτης δεν μπορεί νάνε άλλος από τον δύσπιστο πολίτη, τον κριτικό αναγνώστη και τον απαιτητικό καταναλωτή υπηρεσιών. Γιατί, η «αλήθεια» δεν βγαίνει στο φως επειδή κάποιος τράβηξε το πάπλωμα, ούτε η αλήθεια ταυτίζεται με την ακριτομύθεια.
Την αναζήτηση της πραγματικότητας της «άλλης πλευράς», τον τρόπο που σκέφτονται και αντιδρούν, την παρουσίαση της «αλήθειας των άλλων» πρέπει να υπηρετεί ο δημόσιος διάλογος.
Διώχνει η Ιρλανδία το ΔΝΤ
Μάγκες οι Ιρλανδοί και όχι … κότες σαν τους Έλληνες! Ο Πρωθυπουργός της χώρας Μπράιαν Κόουεν αποφάσισε να μην μπει η Ιρλανδία στον μηχανισμό στήριξης. Και πως θα το καταφέρει αυτό;;;........
Απλούστατα, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Αντώνη Σαμαρά, ο τελευταίος θα προσληφθεί ως σύμβουλος του και θα θέσει σε λειτουργία το σχέδιο … «σβήσιμο του χρέους σε ένα χρόνο»!!! Πάλι πιο μπροστά από εμάς οι βόρειοι!
http://piazzadelpopolo.blogspot.com/
στις 7:09 μ.μ.
Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα υπολείμματα από τη γέννησή μας, τις μεμβράνες και το κέλυφος από τ' αυγό ενός αρχέγονου κόσμου. Πολλοί δεν καταφέρνουν ποτέ να γίνουν άνθρωποι. Παραμένουν βάτραχοι, σαύρες, μυρμήγκια. Πολλοί είναι άνθρωποι από τη μέση κι απάνω και ψάρια από τη μέση και κάτω. Ο καθένας, ωστόσο, αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια της φύσης να δημιουργήσει μια ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ρίζες μας είναι κοινές. Όλοι προερχόμαστε από την ίδια μήτρα. Το κάθε άτομο ξεπετιέται από την ίδια άβυσσο, αγωνίζεται να πετύχει το σκοπό του. Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο, μα κάθε άνθρωπος μπορεί να εξηγήσει μόνο τον εαυτό του".
Από τον Έρμαν Έσσε(2006), "Ντέμιαν".
Ετικέτες ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ, ΓΝΩΜΙΚΑ, ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ
Δεν τον πάω τον ΠΡΤΕΝΤΈΡΗ αλλά λέει πικρές αλήθειες...
"...ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ τον Πρωθυπουργό στη Βουλή την περασµένη Παρασκευή. Περίµενα να ακούσω µια εξήγηση για τις εργασιακές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση. Και να µάθω κατ’ αρχάς για ποιον λόγο τις κάνει.
ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ χρήσιµες για τον τόπο; Επειδή είναι υποχρεωτικές από το Μνηµόνιο; Ή για κάποια άλλη αιτία που µου διαφεύγει; ΟΜΟΛΟΓΩ ότι συµπέρασµαδεν έβγαλα. Ούτεαπό τον Πρωθυπουργό. Αλλά ούτε κι από όλους τους κυβερνητικούς παράγοντες που προηγήθηκαν ή τον ακολούθησαν.
ΠΩΣ, ΟΜΩΣ, περιµένουν να γίνει αποδεκτή µια πολιτική όταν εκείνοι που την εφαρµόζουν δεν εξηγούν στον κόσµο τη χρησιµότητά της ή την αναγκαιότητά της ή, τέλος πάντων, κάτι που να τη δικαιολογεί; Οταν η µεγάλη πλειοψηφία των υπουργών δείχνει ότι δεν πιστεύει όσα κάνει; Κι όταν ο απλός πολίτης δεν έχει ακόµη αντιληφθεί αν η ζωή του αλλάζει για να σωθεί η χώρα ή επειδή το επιβάλλουν οι δανειστές µας και τα συµφέροντα που εκπροσωπούν;
ΧΩΡΙΣ ΠΕΙΣΤΙΚΗ παιδαγωγική, όµως, η όποια µεταρρυθµιστική προσπάθεια (ακόµη κι η πιο αυτονόητη…) υποβαθµίζεται σε µια απλή αυθαιρεσία.
ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ο κάθε πρύτανης κι ο κάθε φοιτητής αισθάνονται νοµιµοποιηµένοι να αντιτάξουν στην αυθαιρεσία των άλλων τη δική τους. Για να διακηρύξουν ότι εφεξής θα κάνουν ό,τι τους γουστάρει. "
Από τα ΝΕΑ, σήμερα..
ΥΓ..Με ποιούς;
Με τον Πεταλωτή;
Με τον Χυτήρη;
Όταν τους βλέπεις,
Όταν τους ακους,
Σε πιάνουν τα κλάματα...
ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ
ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ:
"Για όσα έγιναν, γίνονται και θα γίνουν…
1. Σ’ αυτές τις ακρότητες έφτασε ο εμφύλιος πόλεμος και προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν ο πρώτος που έγινε. Αργότερα μπορεί να πει κανείς ότι ολόκληρος ο Ελληνισμός συνταράχτηκε, γιατί παντού σημειώθηκαν εμφύλιοι σπαραγμοί. Οι δημοκρατικοί καλούσαν τους Αθηναίους να τους βοηθήσουν και οι ολιγαρχικοί τους Λακεδαιμόνιους. όσο διαρκούσε η ειρήνη δεν είχαν ούτε πρόφαση, αλλά ούτε και την διάθεση να τους καλέσουν για βοήθεια. Με τον πόλεμο, όμως καθεμιά από τις αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις μπορούσε εύκολα να βρη ευκαιρία να προκαλέσει εξωτερική επέμβαση για να καταστρέψει τους αντιπάλους της και να ενισχυθεί η ίδια για ν’ ανατρέψει το πολίτευμα.
2. Οι εμφύλιες συγκρούσεις έφεραν μεγάλες κι αμέτρητες συμφορές στις πολιτείες, συμφορές που γίνονται και θα γίνονται πάντα όσο δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου, συμφορές που μπορεί να είναι βαρύτερες ή ελαφρότερες κι έχουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις περιστάσεις. Σε καιρό ειρήνης και όταν ευημερεί ο κόσμος και οι πολιτείες, οι άνθρωποι είναι ήρεμοι γιατί δεν τους πιέζουν ανάγκες φοβερές. Αλλ’ όταν έρθει ο πόλεμος που φέρνει στους ανθρώπους την καθημερινή στέρηση, γίνεται δάσκαλος της βίας κι ερεθίζει τα πνεύματα του πλήθους σύμφωνα με τις καταστάσεις που δημιουργεί.
3. Ο εμφύλιος πόλεμος, λοιπόν, μεταδόθηκε από πολιτεία σε πολιτεία. Κι όσες πολιτείες έμειναν τελευταίες, έχοντας μάθει τι είχε γίνει αλλού, προσπαθούσαν να υπερβάλουν σ’ επινοητικότητα, σε ύπουλα μέσα και σε ανήκουστες εκδικήσεις.
4. Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων. Η παράλογη τόλμη θεωρήθηκε ανδρεία και αφοσίωση στο κόμμα, η προσωπική διστακτικότητα θεωρήθηκε δειλία που κρύβεται πίσω από εύλογες προφάσεις και η σωφροσύνη προσωπίδα της ανανδρείας. Η παραφορά θεωρήθηκε ανδρική αρετή, ενώ η τάση να εξετάζονται προσεκτικά όλες οι όψεις ενός ζητήματος θεωρήθηκε πρόφαση για υπεκφυγή.
5. Όποιος ήταν έξαλλος γινόταν ξακουστός, ενώ όποιος έφερνε αντιρρήσεις γινόταν ύποπτος. Όποιον επινοούσε κανένα τέχνασμα και πετύχαινε, τον θεωρούσαν σπουδαίο, κι όταν υποψιαζόταν σύγκαιρα και φανέρωνε τα σχέδια του αντιπάλου, τον θεωρούσαν ακόμα πιο σπουδαίο. Ενώ όποιος ήταν αρκετά προνοητικός, ώστε να μην χρειαστούν τέτοια μέσα, θεωρούσαν ότι διαλύει το κόμμα και ότι είναι τρομοκρατημένος από την αντίπαλη παράταξη. Με μια λέξη, όποιος πρόφταινε να κάνη κακό πριν από τον άλλον, ήταν άξιος επαίνου, καθώς κι εκείνος που παρακινούσε στο κακό όποιον δεν είχε σκεφτεί να το κάνει.
........
6. Αιτία όλων αυτών είναι η φιλαρχία που έχει ρίζα την πλεονεξία και την φιλοδοξία που έσπρωχναν τις φατρίες να αγωνίζονται με λύσσα. Οι αρχηγοί των κομμάτων, στις διάφορες πολιτείες, πρόβαλλαν ωραία συνθήματα. Ισότητα των πολιτών από την μια μεριά, σωφροσύνη της αριστοκρατικής διοίκησης από την άλλη. Προσποιούνταν έτσι ότι υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθε τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους τους. Τούτο τους οδηγούσε να κάνουν τα φοβερότερα πράγματα επιδιώκοντας να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους, όχι ως το σημείο που επιτρέπει η δικαιοσύνη ή το συμφέρον της πολιτείας, αλλά κάνοντας τις αγριότερες πράξεις, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση του κόμματός τους. Καταδίκαζαν άνομα τους αντιπάλους τους ή άρπαζαν βίαια την εξουσία, έτοιμοι να κορέσουν το μίσος τους. Καμιά από τις δύο παρατάξεις δεν είχε κανέναν ηθικό φραγμό κι εκτιμούσε περισσότερο όσους κατόρθωναν να κρύβουν κάτω από ωραία λόγια φοβερές πράξεις. Όσοι πολίτες ήταν μετριοπαθείς θανατώνονταν από την μια ή την άλλη παράταξη, είτε επειδή είχαν αρνηθεί να πάρουν μέρος στον αγώνα είτε επειδή η ιδέα και μόνο ότι θα μπορούσαν να επιζήσουν προκαλούσε εναντίον τους τον φθόνο."
ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ
Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 82
ΥΓ...
Κάπως έτσι επέρχεται η αρχή του τέλους.
Για όλους.
Και για τους Αρχαιοέλληνες
και για τους Ρωμαίους.
(Μετάφραση: Άγγελος Βλάχος)
AΠΟ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ.
ΜΙΑ ΠΙΚΡΟΧΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ...
" Εμεις καλέσαμε το ΔΝΤ και τώρα του ασκούμε κριτική
Η κριτική εναντίον της τρόικας αποτελεί υποκρισία. Έχει δίκιο ο κ. Στρος Καν που φωνάζει πως «δεν ευθυνόμαστε εμείς για την τραγική κατάσταση της οικονομίας σας». Δεν έχει άδικο όταν λέει πως «εσείς μας καλέσατε»…
Μερικές φορές σ’ αυτή τη χώρα δρούμε και αντιδρούμε ως οι πλέον αθώοι άνθρωποι του πλανήτη, ως να πέσαμε με αλεξίπτωτο στην Ελλάδα. Και αντιμετωπίζουμε με… αθώα έκπληξη όλα όσα συμβαίνουν ως να είμαστε αμέτοχοι στα εγκλήματα που διαπράχθησαν εναντίον της πατρίδας μας.
Ευρισκόμενος στην Ελλάδα είχα την ευκαιρία να συζητήσω και να συγκρουστώ με φίλους και συναδέλφους, οι οποίοι ομιλούν για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας έχοντας ως δεδομένο ότι ξεκίνησε με την προσφυγή της κυβέρνησης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι γνωρίζουν πως ψεύδονται, αλλά με ενοχλεί και με εκνευρίζει ότι επιμένουν σε θέσεις και απόψεις που είναι απόλυτα λανθασμένες σε σημείο που να ξεπερνούν τα όρια της βλακείας.
Τα πράγματα είναι απλά. Η Ελλάδα βρίσκεται σε θλιβερή οικονομική κατάσταση για την οποία…
ευθυνόμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι Ελληνες πέσαμε στην παγίδα των πολιτικών, που αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, μετατραπήκαμε σε πελάτες, παίξαμε το παιχνίδι τους για ένα διορισμό και συμβάλαμε στην καταστροφή της οικονομίας. Οταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ισχυρίζεται ότι «μαζί τα φάγαμε» δεν έχει βέβαια δίκιο, ούτε πρόκειται για τη μισή αλήθεια.
Και ο κ. Πάγκαλος και οι συνάδελφοί του πολιτικοί όλων των κομμάτων -εκτός ίσως του ΚΚΕ- λειτούργησαν και λειτουργούν στοχεύοντας στην ικανοποίηση της «πελατείας» αναδεικνύοντας τους εαυτούς τους σε κομματάρχες-δυνάστες. Μιλώντας με ένα υπάλληλο του ΔΝΤ πληροφορήθηκα ότι η ολέθρια σχέση των πολιτικών με τους ψηφοφόρους-πελάτες, εντοπίζεται πλέον μόνο σε υποανάπτυκτες χώρες…
Δυστυχώς, στην Ελλάδα ξεχνάμε. Και ξεχνάμε πολύ εύκολα. Ξεχάσαμε ποιος οδήγησε τη χώρα μας στην καταστροφή. Φωνάζουμε και βρίζουμε τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ, τους οποίους επαναλαμβάνω ότι εμείς προσκαλέσαμε στο σαλόνι μας, και δεν θυμόμαστε τα σκάνδαλα, τις μίζες, τις λάθος αποφάσεις των πρωθυπουργών και των υπουργών τους.
Συζητούμε στα κρυφά πια τις υποθέσεις της Siemens, του Βατοπεδίου, των υποκλοπών, του C4I, της φοροδιαφυγής και των άλλων σκανδάλων και ξυπνάμε μόνο όταν κτυπούν το καμπανάκι οι «κακοί» της τρόικας.
Μα είναι δυνατόν να φωνάζουν περισσότερο από εμάς οι Ευρωπαίοι και το Ταμείο για τη φοροδιαφυγή και την ανάγκη να πληρώσουν όσοι πόνεσαν το λαό; Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος στην κυβέρνηση που να έχει το θάρρος να τα βάλει με όλους αυτούς που έκλεψαν και δημιούργησαν το τεράστιο έλλειμμα; Και γιατί δεν υλοποιήθηκε η υπόσχεση του πρωθυπουργού προς τον Ντομινίκ Στρος Καν ότι μέχρι το τέλος Αυγούστου θα είχαν βρεθεί ενώπιον του εισαγγελέα τέσσερις συγκεκριμένοι πολιτικοί, οι οποίοι εισήλθαν πάμφτωχοι στην πολιτική και εξήλθαν με περιουσία εκατομμυρίων ευρώ; Γιατί η κυβέρνηση αρνείται (μέχρι της στιγμής) να ετοιμάσει τον κατάλογο με το «πόθεν έσχες» των πολιτικών από την πρώτη ημέρα της ενασχόλησής τους με τα κοινά μέχρι σήμερα;
Με τα παραπάνω δεδομένα, εύκολα μπορεί ο καθένας από εμάς να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κριτική εναντίον της Τρόικας αποτελεί υποκρισία. Εχει δίκιο ο κ. Στρος Καν που φωνάζει πως «δεν ευθυνόμαστε εμείς για την τραγική κατάσταση της οικονομίας σας». Δεν έχει άδικο όταν λέει πως «εσείς μας καλέσατε»… Εχει δίκιο όταν υποστηρίζει πως «είστε καλύτερα μαζί μας»… Για να σωθεί η χώρα πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποδεχθούμε τις ευθύνες μας, στη συνέχεια πρέπει να απαιτήσουμε την τιμωρία των ενόχων και στο τέλος πρέπει να κάνουμε την προσπάθεια. Αξίζει η Ελλάδα, όχι οι πολιτικοί της, οι οποίοι στη συντριπτική
τους πλειοψηφία πρόδωσαν τον λαό."
Μ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ , σημερα. Real politics
ΥΓ.. Τόσο επικαιρος ο Θουκυδίδης !
Στο τέλος καλούμε τους βαρβάρους.
TA ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ
Του Πάσχου Μανδραβέλη.
Ακούσαμε μεγάλα λόγια αυτές τις μέρες σχετικά τα επείγοντα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν στη Βουλή. Κουβέντες βαριές, που όμως δεν εκπλήσσουν κανέναν. «Δεν θα συμβάλω σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα», δήλωσε δανειζόμενος την κομμουνιστική ορολογία ο κ. Αντώνης Σαμαράς. «Δεν θα γίνω νεκροθάφτης της κοινωνίας», αποκρίθηκε ο κ. Γιώργος Καρατζαφέρης. «Τώρα αρχίζει ο πόλεμος», σάλπισε η κ. Αλέκα Παπαρήγα. «Νομοσχέδιο εργασιακής, εθνικής και κοινωνικής ταπείνωσης» χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας τα επείγοντα μέτρα εφαρμογής του προγράμματος στήριξης. Σιμά κοντά και κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σαν τον κ. Ευάγγελο Παπαχρήστο, ο οποίος αναφερόμενος στο Μνημόνιο είπε: «Αλλο να δεχθείς τους όρους του τοκογλύφου και άλλο τη λειτουργία του τοκογλύφου». Η κ. Σοφία Σακοράφα μίλησε για «δοτούς του ΔΝΤ» και γενικώς είχαμε μια ωραία ατμόσφαιρα για τα κανάλια, τα οποία ως γνωστόν λατρεύουν τις εντάσεις.
Αν βέβαια όλα αυτά θυμίζουν κάτι, είναι γιατί έχουν ειπωθεί πολλάκις. Σε κρίσιμες στιγμές πάντα οι πολιτικοί παίζουν τα πιο βαριά λαϊκά άσματα. Αυτή που παίζεται στον χώρο της Αριστεράς, περνάει στο ΠΑΣΟΚ για να καταλήξει στη Νέα Δημοκρατία. Ετσι, όταν το 2001 υπήρξε η πρόταση Γιαννίτση για αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος, ο τότε βουλευτής του ΣΥΝ κ. Δημήτρης Στρατούλης δήλωνε ότι «οι προτάσεις της κυβέρνησης δεν αποτελούν βάση κοινωνικού διαλόγου, αλλά βάση κοινωνικού πολέμου».
Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Νόρα Κατσέλη (σ. σ.: αδελφή της ημέτερης Λούκας) δήλωνε: «Με τέτοιες προτάσεις στραγγαλίζεται το κοινωνικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ». Η κ. Βάσω Παπανδρέου ανησυχούσε: «Η επιβίωση του ασφαλιστικού συστήματος πρέπει να συνδυαστεί με την επιβίωση της κυβέρνησης».
Ο κ. Χρήστος Πολυζωγόπουλος, πρόεδρος τότε της ΓΣΕΕ, τα είχε βάλει με το οικονομικό επιτελείο: «Ολα τα προβλήματα ξεκινούν από το οικονομικό επιτελείο. Αν δεν αντιληφθεί ο κ. Παπαντωνίου πως πρέπει να χρηματοδοτήσει την κοινωνική ασφάλιση, οι ευθύνες του θα είναι ιστορικές». Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρου δήλωνε: «Δεν θα περάσουν τα μέτρα. Αυτή η κυβέρνηση δεν διαθέτει την απαραίτητη κοινωνική νομιμοποίηση για τέτοιου είδους ληστρικές επιδρομές ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων».
Είκοσι πέντε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ανησυχούσαν για το προοδευτικό τους προφίλ και με ανοιχτή επιστολή προειδοποιούσαν: «Η κυβέρνηση με τις επιλογές και την πρακτική της, μέσα σε έναν μόλις χρόνο, κατάφερε να δημιουργήσει κενό μεταξύ ΠΑΣΟΚ και κοινωνικής βάσης. Αλλά και να διαμορφώσει κλίμα ανησυχίας και ανασφάλειας στον λαό». Ο βουλευτής Αχαΐας Αλ. Χρυσανθακόπουλος επεσήμαινε ότι «αυτή η πολιτική δεν είναι πολιτική σοσιαλιστικής κυβέρνησης» (σ. σ.: τελικά, αναζητώντας τον σοσιαλισμό, κατέληξε να πολιτευτεί με το ΛΑΟΣ στις τελευταίες εκλογές).
Από την άλλη μεριά, ο βουλευτής της Ν. Δ. κ. Δημήτρης Σιούφας δήλωνε: «Η παρέμβαση της κυβέρνησης δηλώνει την αναξιοπιστία και την ασυνέπειά της με το να φέρει ολόκληρη την κοινωνία σε μια αναστάτωση και μια διαφαινόμενη κοινωνική έκρηξη, που ο Θεός να βάλει το χέρι του». Ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος έκανε χιούμορ: «Τα μέτρα για το ασφαλιστικό είναι στα... μέτρα Σημίτη».
Κάπως έτσι χρεοκοπήσαμε. Αλλά τουλάχιστον χορτάσαμε από μεγάλες κουβέντες...
kathimerini.gr
Αναρτήθηκε από KAPISTRI στις 9:10 μ.μ.
Για να θυμούνται οι νεώτεροι...
Δεν αγάπησα τον κόσμο ούτε αυτός με θέλησε.
Δεν λάτρεψα τις ιεραρχίες του
ούτε λύγισα τα γόνατα μπροστά στα είδωλά του.
Δεν χαμογέλασα ψεύτικα,
Ούτε κραύγασα μια ηχώ για να λατρέψω.
Ανάμεσα στα πλήθη δεν ήμουν ένας άλλος αριθμός.
Ήμουν μαζί τους αλλά δεν ήμουν δικός τους.
Ήμουν και θα είμαι μόνος ,
ζωντανός στη μνήμη τους ή ξεχασμένος.
Χάρολντ Τσάιλντ
"Δεν θα γίνω όμηρος κανενός" !
Με το πρωτοσέλιδο της Real News αποδεικνύεται η ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ που αντιμετωπίζεται η κρίση στην χώρα μας...
Δεν ξέρω αν η εφημερίδα και ο εκδότης της γνωρίζει τίποτα παραπάνω από αυτά που γνωρίζουμε οι απλοί bloggers , αλλά ΑΝ υπάρχει έστω ψήγμα αλήθειας στο πρωτοσέλιδο αυτό ο πρωθυπουργός ΕΚΤΊΘΕΤΑΙ ανεπανόρθωτα...
Δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες από τις εκλογές όπου είχε θέσει το δίλημμα "Υπερψήφιση του ΠΑΣΟΚ η ΕΚΛΟΓΕΣ" ...
Ο ΙΔΙΟΣ ο πρωθυπουργός την βραδιά των εκλογών του πρώτου γύρου δήλωσε ΞΕΚΑΘΑΡΑ ότι ήταν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ από τα αποτελέσματα τα οποία θεώρησε "Ψήφο Εμπιστοσύνης" προς την κυβέρνησή του...
Από τότε ΔΕΝ Άλλαξε ΤΙΠΟΤΑ....
Πέρασε ΟΛΕΣ τις αποφάσεις του από το κοινοβούλιο χωρίς απώλειες , έχει ΙΣΧΥΡΗ πλειοψηφία στην Βουλή , βρίσκεται ΠΡΩΤΟΣ στις μετρήσεις των δημοσκοπήσεων , και το κόμμα του έχει σημαντικό περιθώριο ασφαλείας από το δεύτερο κόμμα...
Με ποια αιτιολογία λοιπόν θα πάει σε εκλογές ο πρωθυπουργός ;;;
Αυτά που ακούγονται περί 154 βουλευτών αλλιώς εκλογές είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ αστεία...
Όπως αστεία είναι και τα περί ομηρίας...
Και ο πρωθυπουργός και οι εκλογολόγοι και οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν ότι ΑΝ γίνουν εκλογές τον Μάρτιο -Απρίλιο ΔΕΝ υπάρχει ούτε ΜΙΑ πιθανότητα ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗΣ κυβέρνησης από ΚΑΝΕΝΑ κόμμα...
Αν λοιπόν ΑΥΤΟ είναι το ζητούμενο για τον πρωθυπουργό , δηλαδή ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ από την διακυβέρνηση, δεν απαιτούνται (πολυέξοδες) εκλογές αλλά μία ΕΝΤΙΜΗ παραίτηση και διερεύνηση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της πιθανότητας δημιουργίας κυβέρνησης από το δεύτερο κόμμα , το τρίτο κ.ο.κ...
Υπάρχει και η λύση των προσωπικοτήτων καθώς και της οικουμενικής κυβέρνησης αλλά σε καμία περίπτωση οι εκλογές.
Ας μήν διαφεύγει ότι τον Μάρτιο -Απρίλιο θα πρέπει να πάρουμε την ΤΕΤΑΡΤΗ δόση από το μνημόνιο και αν δεν υπάρχει κυβέρνηση και αν η χώρα βρίσκεται σε ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ περίοδο και δεν μπουν αυτά τα χρήματα στον κρατικό κορβανά , θα πρέπει όποιος αποφάσισε την απεμπλοκή του μέσω εκλογών να εξηγήσει στον Ελληνικό λαό ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ την χώρα ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥ...
Ελπίζω το πρωτοσέλιδο λοιπόν αυτό μάλλον να υπάρχει σαν teaser ώστε να πουλήσει περισσότερα φύλλα η εφημερίδα και να μήν έχει βάση...
Τι να πει κανείς!
Εκτός και εάν ο Αλέξης και η ΑΛΈΚΑ
αντεπιτεθούν σφόδρα...και όλα ΖΗΡΟΣ ΝΑ ΓΊΝΟΥΝ...Έχεις αντίρρηση Βαγγέλη ;
Για την ΕΛΆΔΑ ,ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ .
Ας σοβαρευτούμε. Η χώρα χρειάζεται ηγέτες, όραμα αλλά και πολύ συγκεκριμένο σχέδιο και ικανούς μάνατζερ που θα τη βγάλουν από το αδιέξοδο. Οσοι παραμυθιάζονται με τη χίμαιρα ενός μεσσία ή ενός αντιδυτικού μετώπου ή δεν ξέρω τι άλλο, απλώς δεν αντιλαμβάνονται τις ανάγκες της χώρας. Χρειαζόμαστε γκρίζους ανθρώπους που θα μπουν σε θέσεις-κλειδιά, στα νοσοκομεία, στις εφορίες, παντού και θα οργανώσουν ένα αξιόπιστο κράτος. Χρειαζόμαστε «τρελούς» υπουργούς, ενδεχομένως και με αυτοκτονικές τάσεις, που θα αψηφήσουν το πολιτικό κόστος, θα κάνουν το σωστό και θα ελπίζουν ότι έστω κι αν χάσουν την επόμενη εκλογική μάχη θα περπατάνε με το κεφάλι ψηλά σε μερικά χρόνια. Θέλουμε εξωστρεφείς τεχνοκράτες και πολιτικούς που θα πάρουν ό,τι βοήθεια χρειάζεται από το εξωτερικό αντί να επιμένουν σ' εκείνο το κομπλεξικό «σιγά που θα μας πουν οι ξένοι πώς θα τα κάνουμε».
Η χώρα βρίσκεται σε αδιέξοδο όχι επειδή την παγίδευσαν κάποιοι ξένοι, γιατί ζήλευαν τον ήλιο και την κληρονομιά μας, αλλά γιατί εμείς δεν σταθήκαμε αντάξιοι συνεχιστές αυτής της κληρονομιάς. Είναι απίστευτο ότι ορισμένοι ανεγκέφαλοι δεν καταλαβαίνουν ότι φτάσαμε να είμαστε ανοχύρωτο κράτος έναντι της Τουρκίας, των λαθρομεταναστών κ.ά. επειδή διαλέξαμε σαν χώρα τον δρόμο της εύκολης ευδαιμονίας και του απόλυτου μπάχαλου. Οι ίδιοι ανεγκέφαλοι αρνούνται να δουν ότι οι «πατριώτες» του παλαιού ΠΑΣΟΚ έστησαν το πάρτι με τους εξοπλισμούς με τα δήθεν δόγματά τους, πλούτισαν οι ίδιοι και μας έφεραν στο τελευταίο σκαλί.
Ο νέος πατριωτισμός που χρειαζόμαστε δεν θα εξαντλείται στις μεγάλες κουβέντες, στα πυροτεχνήματα και τα εφέ. Θα στηρίζεται σε επαγγελματισμό, στην αρχή πως ο Ελληνας μεγαλουργεί όταν είναι εξωστρεφής, γεμάτος αυτοπεποίθηση και ρεαλιστής, όχι όταν κάποιοι τον καλούν σε ψευδεπίγραφους αγώνες εναντίον φανταστικών εχθρών, χαϊδεύοντάς του τα αυτιά. Εχουμε, άλλωστε, δει πού καταλήγει συνήθως αυτού του τύπου η... εθνική τύφλωση.
ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ...ο καραδεξιός 26.12.2010....
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ,ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ...
ΥΓ...
Πρέπει, λοιπόν, να ξαναστήσουμε το ελληνικό κράτος, να βεβαιωθούμε ότι η ανομία δεν είναι πια ο κανόνας και να οργανώσουμε όλη τη χώρα σε άλλες βάσεις. Ακούω διαφόρους που θεωρούν ότι η λύση είναι ένα μεγάλο πατριωτικό, αντιμνημονιακό μέτωπο, που θα φέρει μαζί την Εκκλησία, το ΚΚΕ, το παλαιό πατριωτικό ΠΑΣΟΚ και ένα τμήμα της λαϊκής Δεξιάς. Υπέροχο ακούγεται, αλλά με ποια προοπτική; Τι θέλουμε πάλι; Κάποιους που θα χαϊδέψουν τα αυτιά του λαού, θα του θυμίσουν ένα ένδοξο παρελθόν και θα του πουλήσουν πάλι το παραμύθι ότι μας κυνηγάνε όλοι γιατί είμαστε οι... καλύτεροι; Ή μήπως ψάχνουμε πάλι μεσσίες και κακέκτυπα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ο οποίος ήξερε να ξεσηκώνει τα πλήθη έχοντας πάντοτε την ασφάλεια των άριστων και στενών σχέσεων με ό,τι πιο διαπλεκόμενο στη χώρα;
Grapste kati...
Na san to parakato.
To υρωομόλογο δεν σώζει την Ελλάδα.
Το πρόβλημα της Ελλάδας μοιάζει με το πρόβλημα του άνεργου συγγενή ο οποίος εκτός των άλλων είναι πνιγμένος στα χρέη. Επειδή οι τράπεζες απειλούν να του κατάσχουν τα οικογενειακά ακίνητα, η μπόρα θα χτυπούσε και κάποιους συγγενείς οι οποίοι μετέχουν σε αυτά εξ αδιαιρέτου.
Ωραία, να καθίσουν κάτω οι συγγενείς και βοηθήσουν κάνοντας μια ρύθμιση στα χρέη. Αλλά απαραίτητο δεν θα είναι ο συγγενής να βρει μια ή δυο δουλειές για να αυξήσει το εισόδημα και να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη;
Μήπως η σύζυγος του άνεργου συγγενή, που ασχολείται με..
τα οικιακά δίνοντας τις εντολές στην οικιακή βοηθό ή δίνοντας τις παραγγελίες στα «ντιλιβεράδικα», πρέπει να κόψει την οικιακή βοηθό, να κάνει η ίδια τις δουλειές του σπιτιού και να βρει και μια ολιγόωρη απασχόληση;
Μήπως ο τριαντάρης γιος θα πρέπει να βρει μια δουλειά αντί να περιμένει τη σπόντα από τη συνεισφορά του εργαζόμενου αδερφού του στον «υποσιτιζόμενο» οικογενειακό προϋπολογισμό…
Εκτός των τόκων και των τοκοχρεολυσίων ο ελληνικός προϋπολογισμός έχει μια διαφορά περί τα 10 δισ. ευρώ στην πιο ήπια εκδοχή πρωτογενές έλλειμμα… Η Ελλάδα θα σωθεί όταν αποκτήσει ικανό πλεόνασμα.
Το ευρωομόλογο…
Έχουν ακουστεί πολλές ιδέες για το ευρωομόλογο. Κάποιες μιλάνε ότι αυτό θα αφορά μόνο το αποδεκτό από τις συνθήκες χρέος και όχι το σύνολο. Ήτοι, ένα 60% του ΑΕΠ και όχι το σύνολο στη καλύτερη των περιπτώσεων.
Επί του πρακτέου αυτό σημαίνει 180 δισ. ευρώ από τα 300 του δημόσιου χρέους με επιτόκιο ευρωομολόγου, ήτοι 2-3% και όχι 5,5% του μνημονίου ή 12% της αγοράς μεθαύριο. Έτσι μιλάμε για ετήσια εξοικονόμηση της τάξης των 4 δισ. ευρώ. Τα υπόλοιπα 120 δισ. του χρέους θα συνεχίσουν να πληρώνονται με επιτόκια αγοράς…
Τα 4 δισ. ευρώ που ενδεχομένως εξοικονομήσει η Ελλάδα από το ευρωομόλογο δεν είναι λίγα, αλλά από μόνο του δεν αρκεί να λύσει το ελληνικό πρόβλημα.
Συνδυασμός λύσεων…
Άλλη μια ιδέα είναι η χρήση του ευρωομολόγου για αναπτυξιακούς σκοπούς. Μια ιδέα έδωσε και ο Τζωρτζ Σόρος για τη ρύθμιση των προβλημάτων των ευρωπαϊκών τραπεζών καθώς πολλά από τα δημοσιονομικά ελλείμματα έχουν εκεί τη ρίζα τους.
Μια άλλη είναι του μηχανισμού της Μέρκελ που υποστηρίζει ότι πριν μπει μια χώρα στην ομπρέλα του μηχανισμού να γίνεται μια αναδιάρθρωση για να επιμερίζεται το κόστος και στους επενδυτές και όχι μόνο στους φορολογούμενους που χρηματοδοτούν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό και το ΔΝΤ.
Είμαι σίγουρος ότι στο τέλος, ένας συνδυασμός όλων αυτών θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια βιώσιμη λύση του χρέους.
Εθνικό σχέδιο…
Το ζήτημα για την Ελλάδα όμως δεν λύνεται οριστικά ούτε με μια οριστική πανευρωπαϊκή λύση, αν δεν συμφωνήσει σε κάποιο νέο αναπτυξιακό μοντέλο.
Αυτό δεν συμβαίνει με το να αλλάζει ο κάθε υπουργός τον αναπτυξιακό και τον φορολογικό του κάθε προηγούμενου κατά δυο ή τέσσερα χρόνια ή και δυο φορές το χρόνο, όπως φέτος.
Θα πρέπει μια οικουμενικής αποδοχής Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας να εκπονήσει ένα σχέδιο με δέσμευση εφαρμογής από τα μεγάλα κόμματα για τα επόμενα 10-20 χρόνια. Σχέδιο εθνικής σωτηρίας χρειαζόμαστε, όχι ευρωομόλογο…
Για χάρη του λαϊκισμού…
Αν τα πράγματα είναι έτσι, γιατί άπαντες οι ταγοί του έθνους αριστεροί και δεξιοί έχουν κρεμάσει τις ελπίδες στο ευρωομόλογο;…
Γιατί μοιάζει ανώδυνη θεραπεία και έχουν εθιστεί τόσο στο να χαϊδεύουν αυτιά και στις λαϊκίστικες κορώνες που δεν τολμούν να πουν την αλήθεια.
Οι άλλοι γιατί τους ακούνε; Γιατί ίσως είναι απελπισμένοι και ισχύει η ρήση πως ένας κακομαθημένος που πνίγεται, προτιμά να πιαστεί από τα μαλλιά παρά να κολυμπήσει. Αυτό βέβαια ισχύει μέχρι να καταπιεί τις πρώτες γουλιές νερό…
capital.
Η αέναη επικαιρότητα του αιώνιου εξεγερμένου
Στα 93 του ο αντιστασιακός Στεφάν Εσέλ πούλησε 600.000 αντίτυπα στη Γαλλία μέσα σε τρεις μήνες
Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011
ΠΑΡΙΣΙ «Αγανακτήστε!» (Ιndignez vous!) προτρέπει το ομώνυμο πόνημα του γάλλου αντιστασιακού και διπλωμάτη Στεφάν Εσέλ, ένα μικρό κόκκινο βιβλίο 13 μόλις σελίδων που πούλησε 600.000 αντίτυπα σε μόλις τρεις μήνες, ξεπερνώντας τα ευπώλητα έργα γνωστών ονομάτων, όπως το νέο βιβλίο του γάλλου φιλοσόφου Μισέλ Ουελμπέκ.
Γεννημένος το 1917 στο Βερολίνο, ανατράφηκε με τον αριστερό αντικομφορμισμό των γονιών του (είναι γιος του συγγραφέα Φραντς Εσελ και της ζωγράφου Ελεν Γκρουντ, του ζευγαριού που έφερε στην οθόνη ο Φρανσουά Τρυφό στην ταινία «Ζυλ και Τζιμ») και αφού γλίτωσε από το κολαστήριο του Μπούχενβαλντ, αφιέρωσε κατόπιν τη ζωή του στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ήταν μάλιστα και ένας από τους συντάκτες της Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Είμαι 93 χρόνων. Το μέλλον μου δεν φαντάζει μακρύ. Η κινητήριος δύναμη της αντίστασης είναι η αγανάκτηση.Ψάξτε και θα τη βρείτε σε πολλά γύρω μας:την τεράστια απόσταση που χωρίζει τους πολύ φτωχούς από τους πολύ πλούσιους,τις διακρίσεις απέναντι στους μετανάστες χωρίς χαρτιά και τους Ρομά, την άθλια κατάσταση του πλανήτη, τη δικτατορία των χρηματοπιστωτικών αγορών» τόνισε τις προάλλες σε συνέντευξή του στο εβδομαδιαίο γαλλικό περιοδικό «Ο πολίτης», δηλώνοντας ακόμη και τώρα βαθιά αριστερός άνθρωπος που στέκεται δίπλα στους άστεγους, τους μετανάστες, όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται, σε κάθε χώρο, εναντίον των αδικιών του κόσμου.
«Η επικρατούσα λογική είναι ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε, επειδή τα πράγματα δεν αλλάζουν και επειδή οι πολιτικές αποφάσεις παίρνονται από τους έχοντες.Ομως,όπως λέει και ο ΖανΠολ Σαρτρ, “ο αδιάφορος άνθρωπος δεν είναι άνθρωπος”» συμπληρώνει με νόημα ο γηραιός πρώην αντιστασιακός. «Το χειρότερο από όλα είναι η αδιαφορία, να λέει κανείς πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε, την ώρα που ξεθεμελιώνονται όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις» γράφει ο κ. Εσέλ, καταλήγοντας πως «το μέλλον είναι η νεολαία. Γι΄ αυτό εξοργιστείτε. Εξεγερθείτε!».
Εφημερίδα το Βημα.4΄1΄2011
Να τα καταφέρουν και να εμπνεύσουν.
Το αποχαιρετιστήριο σχόλιο του ταβερνιάρη στη μακρινή Σαμαρίνα μου έκανε μεγάλη εντύπωση: «Μακάρι βρε παιδί μου να τα καταφέρουν ο Καμίνης και ο Μπουτάρης μπας και αλλάξει τίποτα». Δεν ήταν εξυπνακίστικο σχόλιο του τύπου «για να δούμε τι θα καταφέρουν και αυτοί οι δύο», δεν απηχούσε δηλαδή τον παραδοσιακό ελληνικό κυνισμό που ενδόμυχα θέλει να μην αλλάξει τίποτα. Μου έκανε εντύπωση γιατί είναι προφανές πως πέρα από τη μιζέρια και τη βαβούρα καναλιών και παρελκομένων προσωπικοτήτων, υπάρχει όντως μια άλλη Ελλάδα που το παλεύει, χαίρεται να βλέπει φρέσκα και καθαρά πρόσωπα και ελπίζει ότι κάτι θα αλλάξει.
Το στοίχημα είναι όντως μεγάλο για τους δύο νεοεκλεγμένους δημάρχους. Παραμονεύουν οι σκόπελοι των συνδικαλιστών, της διαφθοράς, των σκοτεινών συμφερόντων που έμαθαν τόσα χρόνια να κάνουν ανεξέλεγκτα μπίζνες. Η εκλογή τους ήταν, από μια άποψη, η επανάσταση μιας μεσαίας και αστικής τάξης που δεν άντεχε άλλο την παρακμή και το λούμπεν. Ελάχιστους από αυτούς που τους ψήφισαν τους ένοιαξε αν είναι γαλάζιοι ή πράσινοι, αυτό που τους ενδιέφερε είναι να δουν μια φορά έναν επιτυχημένο συνδυασμό ευπρέπειας και επάρκειας. Σπανίζει τόσο πολύ αυτή η μαγική συνταγή γιατί έχουμε όλοι πιστέψει ότι αν είσαι πολύ «κύριος», καλύτερα να μην μπλέξεις με την πολιτική γιατί θα σε φάνε τα «μαμούνια».
Δεν είναι λίγοι οι φανατικοί οπαδοί του ελληνικού στάτους κβο που θέλουν να δουν τον Καμίνη και τον Μπουτάρη να πνίγονται σε σωρούς σκουπιδιών και να μην μπορούν να βάλουν ούτε ένα νέο πετραδάκι στις πόλεις τους. Θέλουν να μας πείσουν ότι «εδώ είναι Βαλκάνια» και πως οι νεωτερισμοί δεν ευδοκιμούν, παρά μόνο για λίγο ως εφήμερες χίμαιρες.
Ας ελπίσουμε ότι οι δύο νεοεκλεγμένοι τοπικοί άρχοντες θα αποδειχθούν «σκληρά καρύδια» και θα καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα. Είναι ο μόνος τρόπος να εμπνευσθούν και άλλοι σοβαροί άνθρωποι, που δεν συχνάζουν στα κομματικά γραφεία, να ασχοληθούν με τα κοινά μπας και αλλάξει κάτι σε αυτόν τον τόπο...
5.1.2011, Καθημερινή.Παπαχελάς.
ΥΓ. Η ελπίδα δεν χάθηκε. Αναπνέει ακόμα.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος αποδοκιμάστηκε από πολίτες κατά τον αγιασμό των υδάτων στη Δεξαμενή, ενώ τα γιουχαΐσματα προς τον κ. Πάγκαλο συνεχίστηκαν αργότερα και σε εστιατόριο στα Καλύβια.
Επίσης, έγινε γνωστό πως το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς ο διευθυντής της εφημερίδας «Καθημερινή», Αλέξης Παπαχελάς, προπηλακίστηκε από νεαρούς θαμώνες ταβέρνας στο Σπήλαιο Γρεβενών, και ένας από αυτούς του πέταξε ένα ποτήρι κρασί στο πρόσωπο (σ.σ. να μια καλή ευκαιρία για τον κ. Παπαχελά να γράψει ένα άρθρο βγαλμένο μέσα από τη ζωή και την προσωπική του εμπειρία – θα το τολμήσει άραγε ή γράφει μόνο άρθρα που αφορούν τη σωτηρία της χώρας και του έθνους;)
(pitsirikos)
Δημοσίευση σχολίου